Op zondag 30 april 2017 starten de repetities voor het 62ste Eurovisiesongfestival in de Oekraïense hoofdstad Kiev. Oorspronkelijk zouden er 43 landen verschijnen aan de start van het festival maar enkele weken geleden besliste de Russische omroep Channel One om niet af te zakken naar Kiev. Naast Rusland zijn er nog zeven landen die niet aanwezig zullen zijn in Kiev. Deze week overlopen we Rusland, Turkije en Bosnië & Herzegovina.
Bosnië & Herzegovina
Het eerste land dat we vandaag bespreken is Bosnië & Herzegovina. Het land maakte in 1993 zijn debuut op het Eurovisiesongfestival. In 1993 wilde Bosnië en Herzegovina deelnemen aan het festival, maar dat is buiten zes andere landen gerekend. Zij wouden ook graag debuteren en voor de zeven landen waren er maar drie plekjes vrij. Daarom kwam er een Oost-Europese voorronde met zeven landen: Bosnië en Herzegovina, Slovenië, Kroatië, Hongarije, Roemenië, Estland en Slowakije. De drie ex-Joegoslavische landen konden de tickets in beslag nemen en mochten debuteren op het festival. Met een zestiende plaats wordt het maar een matig debuut. Het beste resultaat werd behaald in 2006 met een derde plaats. Op het Eurovisiesongfestival in Baku nam het land een lange pauze op het Eurovisiesongfestival. Vorig jaar kwam het verrassend nieuws dat Bosnië & Herzegovina zouden terug keren naar het Eurovisiesongfestival in Stockholm. De inzending Ljubav je kon de finale niet bereiken en de omroep van Bosnië & Herzegovina besloot om opnieuw zich terug te trekken van het festival.
Turkije
Turkije is een land dat een stuk in Europa en een groot stuk in Azië ligt. Toch kan het land deelnemen aan het Eurovisiesongfestival omdat de Turkse openbare omroep TRT volwaardig lid is van de EBU. Het land heeft een rijke geschiedenis op het Eurovisiesongfestival en neemt sinds 1975 deel aan het festival. Sinds de invoering van de televoting gingen de Turkse resultaten in stijgende lijn met als hoogtepunt winst in 2003 met Sertab en het nummer Everyway that I can. Een pijnlijke herinnering voor de Belgen trouwens. Enkel in Düsseldorf was het land niet aanwezig tijdens de finale. Turkije zagen we voor het laatst tijdens het Eurovisiesongfestival in Bakoe, Azerbeidjzan. In 2013 trok Turkije zich terug van het Eurovisiesongfestival, omdat de startvolgorde niet langer via loting bepaald zou worden, maar naar inzicht van de producenten, met het oog op een afwisselend programma. De Turkse omroep is het er ook niet mee eens dat een jury tegenwoordig voor 50 procent mee kan bepalen welk land de winnaar wordt en willen terug een volledige televoting (door het publiek dus). Tussen 1998 en 2010 hadden de kijkers het nog voor het zeggen en dat was juist die periode waarin Turkije veel punten kreeg. Ook het feit dat er vijf landen direct in de finale staan is een probleem voor de Turken. TRT, de Turkse omroep verklaarde dat ze op het Eurovisiesongfestival in 2015 opnieuw aanwezig ging zijn maar na de winst van Conchita Wurst kwamen ze hierop terug. Het Eurovisiesongfestival strookt niet meer met de waarden van de Turkse omroep klonk het toen. De omroep verklaarde toen ook dat het voorgoed vaarwel zegt tegen het Eurovisiesongfestival.
Rusland
Het grootste land van de wereld en ook één van de populairste landen op het Eurovisiesongfestival is er in Kiev niet bij. Rusland stond oorspronkelijk wel op de lijst van deelnemers in Kiev maar er was een probleem rond hun kandidaat. De zangeres Julia Samoylova heeft in 2015 een gastoptreden gedaan op het Oekraïense schiereiland De Krim dat toen al geannexeerd was door Rusland. In de Oekraïense wetgeving staat dat mensen die een bezoek brengen aan de krim Oekraïne niet binnen mogen. Zo ook dus de Russische kandidate. De EBU en de regering van Oekraïne hebben verschillende voorstellen gedaan om het probleem op te lossen maar niets was goed genoeg. De Russische omroep besloot dan maar om zich terug te trekken.