Oekraïne won vorig jaar het Eurovisiesongfestival in de Italiaanse stad Turijn. Door de inval van Rusland kan de Oekraïense omroep UA:PBC het Eurovisiesongfestival in mei niet organiseren maar het land zit wel in het DNA van het komende festival. Net voor de start van de repetities in Liverpool duiken we nog eens in de geschiedenis van Oekraïne op het Eurovisiesongfestival.
>2009: Show, Show, Show
Voor het Eurovisiesongfestival van 2009 in Moskou koos de nationale omroep van Oekraïne, NTU om de kandidaat te selecteren via een nationale voorronde. Twintig kandidaten zouden aantreden in één van de twee halve finales en de beste vijf gingen door naar de finale. De drie shows zouden doorgaan in het Sports Palace in Kiev, waar het Eurovisiesongfestival enkele jaren eerder werd georganiseerd. In het najaar van 2008 werd beslist om één van de twee halve finales te schrappen en de halve finale intern te laten doorgaan. Alle veertien kandidaten die deelnamen aan de halve finale mochten dan toch uiteindelijk aantreden in één show, de finale namelijk. Svetlana Loboda won deze voorronde met het nummer Be My Valentine.
Halve finale: 6e met 80 punten
Finale: 12e met 76 punten
>2010: Het kan ook sober
De voorronde van het Eurovisiesongfestival voor Oekraïne liep in 2010 volledig in de soep. De nationale omroep NTU had Vasyl Lazarovich geselecteerd om het land te vertegenwoordigen in Oslo. Tijdens een nationale finale zong ze vijf nummers waaruit de kijkers en een vakjury het beste nummer selecteerden. De keuze viel op het lied I love you maar op 15 maart, 10 dagen na de voorronde raakte bekend dat de inzending niet in goede aarde viel bij de bazen van NTU. Er kwam een nieuwe selectie met verschillende kandidaten waaronder ook Vasyl Lazarovich. In deze voorronde werd hij met zijn inzending I love you slechts zevende en ging de winst naar Alyosha met het nummer To be free. Echter, het nummer stond in 2008 al op een Myspace account en strookte zo tegen de regels van het Eurovisiesongfestival. Op maandag 22 maart, de dag waarop EBU de inschrijvingen voor het Eurovisiesongfestival 2010 sloot had Oekraïne nog geen lied. Hierdoor kreeg de omroep NTU per dag een boete opgelegd. Woensdag 24 maart, twee dagen na het sluiten van de inschrijvingen kwam NTU met het bericht dat Alyosha het nummer Sweet people zal zingen in Oslo. Het werd een sobere maar krachtige ballade.
Halve finale: 7e met 77 punten
Finale: 10e met 108 punten
>2011: Moet er nog zand zijn?
De Oekraïense voorronde van 2011 liep gelukkig voor de omroep niet zo chaotisch als deze van 2010. Eind augustus 2010 maakte de Oekraïense omroep NTU de 35 kandidaten bekend die het had geselecteerd voor hun voorronde. Onder de deelnemers Anastasija Prychodko, de Oekraïense die in 2009 Rusland mocht vertegenwoordigen in Moskou, en Verka Serduchka, die tweede werd in 2007 namens Oekraïne met Dancing lasha tumbai maar deze trok zich later terug uit de wedstrijd. De voorronde startte op 31 oktober 2010 en zou bijna vier maand duren. Op zaterdag 26 februari 2011 was het dan eindelijk tijd voor de finale. In plaats van de 21 acts die geselecteerd werden uit de halve finale traden er maar zeventien aan. Vier artiesten werden om onbekende redenen gediskwalificeerd. Uiteindelijk won Mika Newton met het lied Angel. Door haar zege zou zij Oekraïne mogen vertegenwoordigen op het zesenvijftigste Eurovisiesongfestival. Echter, net als vorig jaar, was er controverse over de uitslag: jurylid Hanna Herman vroeg een hertelling van de stemming omdat er geruchten waren over fraude. In een persmededeling liet de NTU weten dat er een nieuwe finale zou worden gehouden op 3 maart 2011 met de top drie uit de oorspronkelijke finale. Jamala (ESC 2016) gaf aan niet opnieuw te willen deelnemen in de nationale finale van Oekraïne. De finale zou dus gaan tussen Mika Newton en Zlata Ohnevitsj. Echter, ook Ohnevitsj gaf er uiteindelijk de brui aan, waarna de NTU besloot om de stemmen publiekelijk te hertellen om aan te tonen dat Mika Newton de terechte winnares was.
Halve finale: 6e met 81 punten
Finale: 4e met 159 punten
>2012: Opnieuw Controverse
Eind augustus 2011 kondigde de Oekraïense omroep NTU aan dat ze opnieuw gingen deelnemen aan het Eurovisiesongfestival. De omroep koos opnieuw voor een open selectie waar iedereen aan kon deelnemen. In tegenstelling tot een jaar eerder koos men ervoor om de voorronde te organiseren op één dag namelijk 18 februari. 21 kandidaten werden er door een speciale jury gekozen die in de finale mochten aantreden. Gaitana kon deze uitzending winnen met het nummer Be my guest.
De voorbereiding van Gaitana op het Eurovisiesongfestival werd verstoord door enkele Oekraïense regeringsleden die het niet zagen zitten dat een anders getinte vrouw Oekraïne ging vertegenwoordigen op het Eurovisiesongfestival. Het nummer Be my guest werd ook gebruikt voor het Europees Kampioenschap 2012 in Polen en Oekraïne. Ook over dit feit ontstond er controverse omdat het een zwak nummer zou zijn.
Maar naast dit alles was Be my guest de Oekraïense inzending van 2012 en trad het dus aan tijdens de tweede halve finale in Baku. Daar kon Gaitana een achtste plaats veroveren met 64 punten. Opvallend was dat het publiek het nummer tijdens de halve finale niet kon smaken want met televoting alleen zou het nummer pas op de 17de plek hebben gestaan, het waren voornamelijk de punten van de juryleden die Gaitana en Oekraïne naar de finale hebben geloodst. Tijdens die finale kon Gaitana een vijftiende plek behalen met haar nummer.
Halve finale: 8e met 64 punten
Finale: 15e met 65 punten
>2013: Big, Bigger, Biggest.
Op het einde van september in 2012 kondigde de NTU (Oekraïense openbare omroep) aan dat ze ook in 2013 aanwezig zullen zijn op het Eurovisiesongfestival. Opnieuw koos de omroep voor een nationale finale met twintig kandidaten. De omroep kreeg slechts 52 bijdragen omdat de inschrijvingen voor de inzendingen liep tot een dag voor de uiteindelijke finale. De finale vond plaats op 23 december 2012 en de winnaar werd gekozen via televoting en een vakjury. Opmerkelijk was dat na alle artiesten hun nummer hebben gezongen er zich al vier terugtrokken. Uiteindelijk bleek Zlata Ohnevytsj zowel bij de vakjury als bij het publiek het populairst te zijn. Zij mocht aldus Oekraïne vertegenwoordigen op het Eurovisiesongfestival 2013, en dit met het nummer Gravity. Zlata trad met haar inzending Gravity aan tijdens de eerste halve finale op dinsdag 14 mei in Malmö. Als opening van haar nummer werd ze het podium opgedragen door Igor Vovkovinskiy, één van de grootste mannen van de Verenigde Staten. Het legde haar geen windeieren want ze eindigde derde in deze halve finale met 140 punten. Tijdens de finale trad Zlata aan als 22e van de avond aan en kon opnieuw een derde plaats veroveren.
Halve finale: 3e met 140 punten
Finale: 3e met 214 punten
>2014: Loop, jongen, loop
Redelijk laat in 2013 kwam de Oekraïense openbare omroep met de melding dat ze zullen deelnemen aan het Eurovisiesongfestival in Kopenhagen. NTU, de nationale omroep koos ervoor om via een nationale finale de kandidaat voor Oekraïne aan te duiden. Artiesten en tekstschrijvers konden hun bijdrage naar de omroep sturen, en dit tot en met 6 december 2013. Alle ingeschreven artiesten moesten op 7 december hun lied presenteren voor een vakjury, die vervolgens de twintig finalisten aanduidde. Op 21 december 2013 vond er de nationale finale plaats. De keuze viel op Maria Jaremtsjoek en haar nummer Tick-tock. Ze won bij de televoters en bij de vakjury.
Halve finale: 5e met 118 punten
Finale: 6e met 113 punten
>2016: Comeback van formaat
Op het Eurovisiesongfestival in Wenen was Oekraïne niet aanwezig. De omroep NTU kon de kosten voor een nieuwe deelname niet betalen maar een jaar later in 2016 waren ze er wel opnieuw bij. NTU gaf in 2016 voor drie jaar de commerciële STB onder de armen om samen een een nationale voorronde te organiseren. De Oekraïense preselectie verliep over drie shows. Er werden eerst twee halve finales georganiseerd, waarin telkens negen artiesten het tegen elkaar opnamen. Een vakjury, bestaande uit Konstantin Meladze, Andrej Michajlovitsj en Ruslana (ESC 2004), en de televoters stonden elk in voor de helft van de punten. Bij een gelijkstand werd de voorkeur gegeven aan de artiest die beter scoorde bij het grote publiek. Van de negen acts gingen er telkens drie door naar de finale, waarin volgens dezelfde formule gewerkt werd. Jamala kon de finale winnen met het controversiële 1944. Vanaf de bekendmaking dat 1944 de Oekraïense inzending zou worden op het Eurovisiesongfestival werd er veel over gesproken. Voornamelijk Rusland was kwaad omdat het nummer volgens hen niet binnen de lijnen van de regels van de EBU liggen. Het nummer 1944 gaat over deportatie van Krimtartaren. Toch mocht Jamala aantreden tijdens de tweede halve finale op donderdag.
Halve finale: 2e met 287 punten
Finale: 1e met 534 punten
Oekraïne & het songfestival Dee1 | Deel 2 | Deel 3 (29 april 2023)
