In deze reeks doen we een toertje van heel Europa en stoppen we elke week bij een ander land dat we nu of vroeger op het songfestival mogen of mochten begroeten. Vorige week waren we met IJsland nog in het hoge noorden, deze week zitten we in het zuiden: Griekenland is aan de beurt!
In het begin
Griekenland maakte in 1974 zijn debuut op het songfestival en was er sindsdien slechts 6 keer niet bij. Zo ook al in 1975; de Grieken bleven toen thuis uit onvrede door de eerste deelname van vijand Turkije. Dat land had het jaar voordien een deel van het eiland Cyprus bezet en dat zinde de Grieken niet. In 1976 zou Griekenland dan ook een protestsong naar het songfestival sturen, maar het nummer Panagia mou, panagia mou (Mijn vrouw, mijn vrouw) eindigde slechts 13de. De Turkse TV weigerde daarenboven dat nummer uit te zenden.
Aanvankelijk eindigde Griekenland vaak in de middenmoot, maar in de laatste twintig jaar heeft het land zich ontwikkeld tot één van de meest succesvolle songfestivallanden.
Er is wel een constante geweest in ongeveer alle Griekse inzendingen: er wordt telkens gekozen voor een nummer met iets typisch Grieks in (bv. een bouzouki) of voor een nummer of act dat op zijn minst een verwijzing naar de Griekse (dans)cultuur bevat.
Grootste successen
In de 20ste eeuw bereikte Griekenland 7 keer de top 10 op 21 deelnames. Twee keer een vijfde plaats was toen hun beste resultaat. De eerste keer werd die 5de plaats behaald in 1977 toen Pascalis, Marianna, Robert en Bessy, vier solo-artiesten, speciaal voor het songfestival waren samengekomen en Mathima Solfège zongen: “mathima” betekent “les” en “Solfège” verwijst naar een zangoefening waarbij men niet de tekst gebruikt maar de namen van de noten, wat de vier ook deden in het aanstekelijke refrein van hun nummer.
In 1992 bereikte Kleopatra dezelfde plaats met haar minder aanstekelijk maar wel beklijvend Olou tou Kosmou i elpida (De hoop van de hele wereld). Kleopatra hoopte dat haar lied de richting van de hoop kon aanwijzen in een moderner wordende wereld.
In het nieuwe millennium zou Griekenland een grote sprong voorwaarts maken met een overwinning, drie 3de plaatsen en alles bij elkaar 10 top 10-noteringen op 15 deelnames. Helena Paparizou, een Griekse die in Zweden woont, was verantwoordelijk voor zowel de eerste 3de plaats als de overwinning. In 2001 verscheen zij een eerste keer op het songfestivalpodium als helft van het duo Antique. Haar zwoele blik en verleidelijke lippen zorgden ervoor dat het publiek (I would) Die for you (Ik zou voor je sterven) niet snel kon vergeten. In 2005 ging ze nog een versnelling hoger met You’re my number one. Op voorhand was ze al de favoriete en ze loste alle verwachtingen in. Niet alleen danste ze de pannen van het dak in een goeddoordachte choreografie, ze zong tegelijk nog redelijk goed en toonvast.
Een jaar voor de enige Griekse overwinning, had de Griekse omroep Sakis Rouvas gestuurd. In de jaren ’80 had hij nog medailles gewonnen met het poolstokspringen en in het dansnummer Shake it (Schud ermee) liet hij zijn atletisch lichaam met veel plezier zien alsook een achterwaartse salto. Het bracht Griekenland zijn tweede bronzen medaille en Sakis, die ook model en acteur is, mocht terugkeren als presentator in 2006 en kreeg als zanger een herkansing in 2009. This is our night (Dit is onze nacht) deed het toen behoorlijk goed met een 7de plaats, maar dat was uiteraard niet zo goed als de derde bronzen medaille gehaald het jaar voordien. Zangeres van dienst was toen Kalomira die de talentenwedstrijd Fame Story had gewonnen. Ze gaf alles wat ze had in Secret combination (Geheime combinatie) en won haar halve finale. Helaas waren er twee andere gelijkaardige nummers in de competitie (Shady lady – Duistere dame – van Oekraïne en Qélé qélé – Komaan komaan – van Armenië). In de grote finale moesten de uptempo dames het onderspit delven; de ballade Believe (Geloof) van de Rus Dima Bilan ging met het goud lopen.
Grootste flops
Griekenland werd nog nooit laatste op het songfestival, hoewel het in 1998 heel nipt was. Gelukkig kreeg de groep Thalassa de gebruikelijke 12 punten van Cyprus, want niemand anders had punten over voor niemendalletje Mia krifi evesthisia (Een verborgen sensitiviteit).
Griekenland trok tweemaal zijn gekozen inzending terug van het songfestival; dat was het geval in 1982 en in 1986. In 1999 mocht het land niet deelnemen door een te laag puntengemiddelde in de voorbije jaren en in 1984 en 2000 wou Griekenland gewoon niet deelnemen.
De voorbije jaren is de Griekse ster een beetje tanende. In 2016 kon de groep Argo zich zelfs niet kwalificeren voor de songfestivalfinale met Utopean land (Utopisch land). Het was de eerste keer sinds het invoeren van halve finales dat Griekenland de finale miste.
Organisatie
Griekenland mocht het festival organiseren in 2006 na de overwinning van Helena Paparizou. Uiteraard werd gekozen voor hoofdstad Athena en Sakis Rouvas mocht presenteren met de Grieks-Amerikaanse Maria Menounos. Naar verluid was ze tweede keuze want was er eerst gedacht aan actrice Jennifer Aniston die ook Griekse roots heeft.
Wanneer Paul de Leeuw de punten voor Nederland moest doorgeven, kon hij het hem niet laten openlijk te flirten met Sakis, hoewel die sinds 2003 een relatie heeft met model Katia Zygouli, die hem vier kinderen schonk.
Gezien de financiële problemen van de Griekse omroep is het een wonder dat ze de voorbije jaren niet thuisgebleven zijn en op een tweede keer organiseren zitten de Grieken dus ook niet te wachten.
Toekomst
De Griekse TV koos intern voor zangeres Demy om hen in 2017 te vertegenwoordigen in Kiev. Demy, of voluit Dimitra Papadea brak door in 2012 en bracht sindsdien al twee albums en verschillende hitsingles uit. Zo gauw bekend wordt met welk nummer Demy aantreedt hoor je het op eurosongland!