In deze reeks doen we een toertje van heel Europa en stoppen we elke week bij een ander land dat we nu of vroeger op het songfestival mogen of mochten begroeten. Waar kunnen we beter starten dan in ons eigen land?!
In het begin
België was één van de stichtende landen en is er dus al van het prille begin bij. Dat zijn 58 inzendingen die om beurt door de brt/vrt en de rtbf werden gekozen. De rtbf heeft tot 2003 altijd voor het Frans gekozen. De vrt ontweek het Nederlands telkens wanneer dit kon… Zo zong Ann Christy in 1975 deels in het Nederlands, deels in het Engels en twee jaar later ging Dream Express zelfs volledig voor het Engels met “A million in 1, 2, 3”.
Grootste successen
België bereikte het erepodium maar drie keer. Sandra Kim zorgde in 1986 voor de enige overwinning ooit toen “J’aime la vie” maar liefst 36 punten meer behaalde dan de nummer 2. Sandra Kim staat daarmee momenteel op de 7de plaats in de lijst van “hoogste score ooit op het songfestival”. Daarnaast behaalden de Walen twee 2de plaatsen. Jean Vallée wist in 1978 bij zijn tweede deelname “L’amour ça fait chanter la vie” naar de 2de plaats te loodsen en in 2003 miste Urban Trad maar 2 punten om de overwinning binnen te halen met “Sanomi”. De rtbf bereikte ook driemaal de vierde plaats. In 1966 was die voor Tonia en “Un peu de poivre, un peu de sel”; in 1982 voor Stella met “Si tu aimes ma musique” en vorig jaar nog voor Loïc Nottet en “Rhythm inside”. Hoge scores voor de vrt zijn makkelijk te tellen… Als je de eerste jaren (met weinig deelnemers) niet meetelt, behaalde de vrt in totaal maar 5 keer de top 10. Een 10de plaats (op 16 deelnemers) was er in 1963 voor “Waaorm?” van Jacques Raymond. Louis Neefs behaalde tweemaal een 7de plaats: eerst in 1967 met “Ik heb zorgen” en twee jaar later met “Jennifer Jennings”. Die 7de plaats werd in 1977 geëvenaard door Dream Express die “A million in 1, 2, 3” zong. In 2010 behaalde de vrt zijn beste score ooit: Tom Dice won toen zijn halve finale maar moest in de grote finale tevreden zijn met de 6de plaats voor “Me and my guitar”.
Grootste flops
België eindigde maar liefst acht keer als laatste: in 1961 (Bob Benny), 1962 (Fud Leclerc), 1965 (Lize Marke), 1973 (Nicole & Hugo), 1979 (Micha Marah), 1985 (Linda Lepomme), 1993 (Barbara Dex) en 2000 (Nathalie Sorce). Zowel in 1962 als in 1965 was dat zelfs met 0 punten. België mocht door zijn zwakke resultaten niet deelnemen aan de finale van het songfestival in 1994, 1997 en 2001.
België werd ook een paar keer getipt voor de overwinning terwijl we daarna helemaal niet goed scoorden: Xandee (2004) is er een mooi voorbeeld van. Bij de favorieten vooraf, maar uiteindelijk maar 22ste met 7 punten. Kate Ryan (2006) was op voorhand al uitgeroepen tot mogelijke winnares maar geraakte zelfs niet door de halve finale. Sinds de invoering van een halve finale in 2004 geraakte België trouwens maar driemaal meer in die grote finale: met Tom Dice (2010), Roberto Bellarosa (2013) en met Loïc Nottet (2015).
Organisatie
De rtbf mocht in 1987 de organisatie van het festival voor zijn rekening nemen na de overwinning van Sandra Kim het jaar voordien. Het was de enige keer dat het festival in ons land plaats vond. De volledige uitzending kan je hier vinden.
Toekomst
In 2016 levert de vrt weer een kandidaat voor het songfestival. Ze selecteerden intern vijf jonge en beloftevolle performers, die gedurende drie weken hun kunnen en hun nummer zullen voorstellen aan het publiek. Op 17 januari kiezen de kijkers wie België zal vertegenwoordigen in Stockholm. Wordt 2016 het jaar van Vlaanderen’s eerste top 5-notering? Blijven volgen, bij Eurosongland!