Eurovision60: Toch een beetje politiek.

Het Eurovisiesongfestival bestaat 60 jaar en elke woensdag duiken wij a.d.v. een bepaald thema het rijke archief in. Deze week gaat we de serieuze toer op met politiek. Het Eurovisiesongfestival zegt dat ze onpartijdig is maar toch is er soms wat politiek mee gemoeid.

Finland 2013: Krista Siegfrids – Marry me
We beginnen met de Finse inzending van 2013. Een onschuldig popdeuntje werd de basis van politieke gesprekken in Finland omtrent homohuwelijk. Eind 2014 keurde het land de regeling rond het homohuwelijk goed.

Portugal 1974: Paulo de Carvalho – E depois do adeus
Portugal is nooit echt een hoogvlieger geweest op het Eurovisiesongfestival. Toch was hun laatste plaats in 1974 een hoogvlieger voor het land. Dit lied werd echter later een symbool voor het begin van de Anjerrevolutie, die de Portugese dictatuur van António de Oliveira Salazar omver wierp.

Georgië 2009: Stephane & 3G – We Don’t Wanna Put In
Naar de oostblok dan. In de zomer van 2008 viel Rusland Georgië binnen voor een kortstondige oorlog. De Georgische omroep trok zich eerst terug omdat het Eurovisiesongfestival in 2009 plaatsvond in Moskou, Rusland. Op het laatste zijn de Georgiërs van gedacht veranderd en vaardigde ze Stephane & 3G af naar Moskou met het lied We Don’t Wanna Put In. De inzending heeft nooit op het podium in Moskou geraakt omdat de EBU het té politiek vond.  


Blockvoting
En dan nu het meeste politiek van allemaal. De blockvoting of wel het stemmen geven aan bevriende buurlanden. Zoals de 12 punten die steeds uitgewisseld worden tussen Cyprus en Griekenland.

Volgende week: Erotiek

Geef een reactie

This website uses cookies. By continuing to use this site, you accept our use of cookies.