Onze reeks Austria’s rise to heaven beginnen we in het jaar 1957.
Dit was de tweede maal dat het Eurovisiesongfestival werd georganiseerd maar het betekende wel het debuut van het land.
Eigenlijk wou men al deelnemen in 1956, maar net zoals Denemarken en het Verenigd Koninkrijk was men te laat met de keuze van hun inzending.
Selectieprocedure
Zoals het in die tijd nog vaak voorkwam koos men de inzending nog via interne selectie.
Daardoor kwam men uit op Bob Martin die het land zou vertegenwoordigen met het lied Wohin, kleines Pony?
Het lied was een typische schlager-song voor die tijd en er zat een cowboy-themanin verwerkt. Het werd geschreven door Kurt Svab en Hans Werner.
Bob Martin is een uitgeweken Rus die in 1922 in een dorp in Siberie. Buiten zijn deelname aan het songfestival is er niets bekend over zijn verdere carrière. Hij overleed in 1998 op 76-jarige leeftijd.
Bob Martin is een uitgeweken Rus die in 1922 in een dorp in Siberie. Buiten zijn deelname aan het songfestival is er niets bekend over zijn verdere carrière. Hij overleed in 1998 op 76-jarige leeftijd.
Op het festival moest Bob aantreden als vijfde, net na Italië en voor Nederland. In de beginjaren was er steeds een dirigent en orkest aanwezig voor de begeleiding bij het lied en Oostenrijk koos voor de Nederlander Carl De Groof.
Hun eerste aantreden op het festival was allesbehalve een succes. Men eindigde op een 10de en meteen ook laatste plaats met slechts 3 punten.
Het was het eerste debuterende land dat op een laatste plaats eindigde, dit kwam omdat men in 1956 nooit de volledige uitslag had bekendgemaakt.
In 1957 was er nog enkel maar een jury die de winnaar aanduidde. Elk land had een jury die bestond uit 10 mensen en elk lied van deze jury mocht 1 punt geven aan zijn of haar favoriete lied.
De jury’s in Europa waren niet gul voor het Oostenrijkse lied. Er kwamen 2 punten van de Franse jury en 1 van de Nederlandse.
De jury uit Oostenrijk hadden voor 3 landen punten over. Zes punten gingen naar Nederland, de uiteindelijke winnaar, drie punten naar Luxemburg en één punt voor het Vereningd Koninkrijk.
De nasleep van het festival
Bob Martin heeft het lied nooit opgenomen en daardoor is het ook nooit uitgebracht geweest als single.
Volgende week 1958: een klein succesje
bron: eurovision.tv, wiwibloggs, wikipedia, youtube
