Na het teleurstellende resultaat in 1972 besliste men toch om opnieuw terug deel te nemen. In het Verenigd Koninkrijk vond het 17de festival plaats.
Selectieprocedure
Deze keer koos men de kandidaat en het lied via een interne selectie.
Er werd gekozen voor de rockgroep Milestones met het lied Falter im Wind.
Het was voor de eerste keer in de Oostenrijkse geschiedenis dat men koos voor een groep. Milestones is een rockgroep die origineel bestond uit Beatrix Neundlinger, Robert Unterweger en Rubi Tinsobin. Echter voor het festival kwamen Norbert Niedermeyer en Christian Kolonovits de groep vergezellen.
Hun eerste album kwam uit in 1970.
Het lied is beïnvloed door de folk en gaat over de vergankelijkheid van het leven.
Het festival
Ondanks dat Monaco het jaar voordien het festival won, ging het festival daar niet door. Het kleine land kon de kosten niet aan en er was geen geschikte locatie voorhanden.
Daarom zocht men andere kandidaten en uiteindelijk koos de UK ervoor om het te organiseren.
De Milestones moesten aantreden als 11de net na Finland en voor Italië.
Het puntensysteem was het zelfde als in 1971. Elk land had 2 juryleden, eentje jonger dan 25 jaar en eentje tussen de 25 en 55 jaar. Elk jurylid gaf aan elke inzending van 1 tot 5 punten.
1972 was het eerste jaar zonder gelijke standen in de einduitslag.
Dit jaar verging het Oostenrijk veel beter. Met hun atypische eurosonglied wisten ze heel wat jury’s te overtuigen en eindigden ze uiteindelijk op een mooie 5de plaats met 100 punten.
Ze ontvingen 1 keer het maximum van 10 punten van de Zweedse jury.
Zelf gaven ze hun hoogste punt (8) aan Zwitserland en de latere winnaar Luxemburg.
Nasleep van het festival
Ondanks het goede resultaat op het festival, was de groep geen lang leven beschoren. In 1972 kwam er ook nog een tweede album uit, maar daarna ging het bergaf.
Door enkele interne strubbelingen besloot men in 1975 om de stekker eruit te trekken.
Volgende week: 1976: De vrije taalregel
