In 2005 nam Nuno Resende deel aan de preselectie van de RTBF om ons land te vertegenwoordigen op het Eurovisiesongfestival. Hij mocht België vertegenwoordigen op
Categorie: .
The Life After [12]: Natasha Saint-Pier.
Op het songfestival van 2001 in Kopenhagen zong de Canadese Natasha Saint-Pier de mooie ballade Je n’ai que mon âme. Ze werd tijdens de finale
The Life After [11]: Eric Saade.
Populair was de inzending van Eric Saade in 2011 alvast wel. In Düsseldorf werd Zweden knap 3de met het liedje Popular. Zijn songfestivalinzending kon op
The Life After [10]: France Gall.
Op zaterdag 20 maart 1965 won France Gall in Napels het Eurovisiesongfestival. Deze van zangeres van Franse afkomst zong Poupée de cire, poupée de son
The Life After [9]: Željko Joksimović.
Tijdens het songfestival van 2004 maakte Servië en Montenegro zijn debuut en het was een debuut om zeer fier op te zijn. Op het einde
The Life After [8]: Charlotte Perrelli.
Het songfestival van 1999 in Jeruzalem bracht enkele nieuwe regels met zich mee, de landen mochten vrij kiezen in welke taal ze zongen en ook
The Life After [7]: Roger Cicero.
Op 12 mei 2007 deed Roger Cicero mee aan het Eurovisiesongfestival 2007, met Frauen regier’n die Welt (Vrouwen regeren over de wereld) vertegenwoordigde hij Duitsland.
The Life After [6]: Barbara Dex.
Iemand als jij, dat zong Barbara Dex tijdens de finale van het festival in 1993 festival in het kleine Millstreet. Jammer genoeg eindigde ze echter
The Life After [5]: Katrina from The Waves.
Katrina & the Waves was een pop-rockband uit de jaren 80 en 90, bij ons vooral bekend van hun hit Walking on sunshine. In 1997 mochten
The Life After [4]: Udo Jurgens
50 jaar na zijn eerste deelname aan het sonfgestival overleed Udo Jürgens op 80 jarige leeftijd. Vandaag blikken we terug op het leven van één