België op het Eurovisiesongfestival.

België is een land in West-Europa en grenst aan Duitsland, Frankrijk, Luxemburg en Nederland. Het land telt ongeveer 11 miljoen inwoners en de officiële talen zijn Duits, Frans en Nederlands.

1956 – 1959

België was één van de zeven stichtende leden van het Eurovisiesongfestival. Beide landomroepen kwam al snel overeen dat er een wisselwerking zou komen tussen beide omroepen. Het ene jaar koos de Vlaamse omroep en het volgende jaar de Waalse omroep de kandidaat voor het Eurovisiesongfestival. In 1956 begon de Waalse omroep met twee kandidaten Fud Leclerc en Mony Marc. Bij de editie van 1956 werd enkel de winnaar bekend gemaakt. De eerste Vlaamse artiest stond op het podium in 1957. De populaire Bebbejaan Schoepen werd 8e met zijn Straatdeuntje. Fud Leclerc bleef de Waalse kandidaat in 1958, 1960 en 1962. Hiermee is hij de enige Belg die viermaal het land heeft vertegenwoordigd.

Jaar	Artiest	Titel	F	Ptn
🇨🇭1956	Fud Leclerc	Messieurs les noyés de la Seine	X	X
	Mony Marc	Le plus beau jour de ma vie	X	X
🇩🇪1957	Bobbejaan Schoepen	Straatdeuntje	8e	5pt
🇳🇱1958	Fud Leclerc	Ma petite chatte	5e	8pt
🇫🇷1959	Bob Benny	Hou toch van mij	6e	9pt

1960 – 1969

In de jaren ’60 ging het niet veel beter voor België op het festival. Driemaal (1961, 1962 & 1965) werd de laatste plaats behaald. In 1966 stuurde de RTBF Tonia naar Luxemburg. Met haar liefelijke Un peu de poivre, un peu de sel behaalde ze een vierde plaats én het beste resultaat tot dan toe voor het land. De Vlaamse VRT kon niet achterblijven en stuurde het jaar daarop zijn grootste zanger naar het festival. Louis Neefs werd zevende en herhaalde dat nog eens in 1969.

Jaar	Artiest	Titel	F	Ptn
🇬🇧1960	Fud Leclerc	Mon amour pour toi	6e	9pt
🇫🇷1961	Bob Benny	September, gouden roos	15e	1pt
🇱🇺1962	Fud Leclerc	Ton nom	13e	0pt
🇬🇧1963	Jacques Raymond	Waarom?	10e	4pt
🇩🇰1964	Robert Cogoi	Près de ma rivière	10e	2pt
🇮🇹1965	Lize Marke	Als het weer lente is	15e	0pt
🇱🇺1966	Tonia	Un peu de poivre, un peu de sel	4e	14pt
🇦🇹1967	Louis Neefs	Ik heb zorgen	7e	8pt
🇬🇧1968	Claude Lombard	Quand tu reviendras	7e	8pt
🇪🇸1969	Louis Neefs	Jennifer Jennings	7e	10pt

1970 – 1979

Begin jaren ’70 was een slechte periode voor België op het Eurovisiesongfestival. Nicole & Hugo werden in 1971 afgevaardigd met Goeiemorgen, morgen naar Dublin. Tot er enkele dagen op voorhand vervanging moest worden gezocht voor het koppel. Nicole leed aan geelzucht. De toenmalige BRT koos voor Lily Castel & de stijve plank Jacques Raymond. Ze behaalden toch nog een veertiende plaats. Twee jaar later mocht dan eindelijk Nicole & Hugo naar het festival met Baby Baby en ze werden voorlaatste. Voor de Tunesiërs hebben de Belgen al tweemaal het Eurovisiesongfestival gewonnen. In 1978 behaalde ons land een tweede plaats met L’amour ça fait chanter la vie van Jean Vallée. Omdat Israël aan de winnende hand leek en uiteindelijk ook won werd er op de Tunesische televisie verteld dat België gewonnen had.

Jaar	Artiest	Titel	F	Ptn
🇳🇱1970	Jean Vallée	Viens l’oublier	8e	5pt
🇮🇪1971	Lily Castel & Jacques Raymond	Goeiemorgen, morgen	14e	68pt
🇬🇧1972	Serge & Christine Ghisoland	A la folie ou pas du tout	17e	55pt
🇱🇺1973	Nicole & Hugo	Baby, baby	17e	58pt
🇬🇧1974	Jacques Hustin	Fleur de liberté	9e	10pt
🇸🇪1975	Ann Christy	Gelukkig zijn	15e	17pt
🇳🇱1976	Pierre Rapsat	Judy et cie	8e	68pt
🇬🇧1977	Dream Express	A million in one, two, three	7e	69pt
🇫🇷1978	Jean Vallée	L’amour ça fait chanter la vie	2e	125pt
🇮🇱1979	Micha Marah	Hey nana	18e	5pt

1980 – 1989

De jaren ’80 verliepen zoals de voorgaande jaren zonder enige hoogtepunt tot 1986. De RTBF koos voor Sandra Kim en J’aime la vie. Het werd de eerste overwinning voor België. De editie van 1987 werd dan ook in Brussel georganiseerd. Na een rondje bekvechten over wie het festival mocht organiseren werd beslist dat de Waalse RTBF instond voor de organisatie en de Vlaamse BRT instond voor de inzending. Via Eurosong werd er gekozen voor Liliane Saint-Pierre en Soldiers of Love. In eigen land werd België elfde.

Jaar	Artiest	Titel	F	Ptn
🇳🇱1980	Telex	Euro-vision	17e	14pt
🇮🇪1981	Emly Starr	Samson	13e	40pt
🇬🇧1982	Stella	Si tu aimes ma musique	4e	96pt
🇩🇪1983	Pas de Deux	Rendez-vous	18e	13pt
🇱🇺1984	Jacques Zegers	Avanti la vie	5e	70pt
🇸🇪1985	Linda Lepomme	Laat me nu gaan	19e	7pt
🇳🇴1986	Sandra Kim	J’aime la vie	1e	176pt
🇧🇪1987	Liliane Saint-Pierre	Soldiers of love	11e	56pt
🇮🇪1988	Reynaert	Laissez briller le soleil	18e	5pt
🇨🇭1989	Ingeborg	Door de wind	19e	13pt

1990 – 1999

De jaren na de eerste winst voor België was duidelijk het vet van de soep. Vlaanderen investeerde nog wat in zijn inzendingen door sterren zoals Ingeborg (1989 – 19de plaats), Clouseau (1991 – 16de plaats), Lisa Del bo (1996 – 16de plaats) en Vanessa Chinitor (1999 – 12de plaats) te sturen. Helaas eindigde deze inzendingen steevast onderaan. Ook de Waalse tegenhanger deed geen moeite om te scoren op het festival met uitzondering van Mélanie Cohl in 1998. Zij werd gestuurd met het nummer Dis Oui  en werd er knap 6de mee. België deed het zo slecht in die tijd dat het de edities van 1994,1997 en 2001 moest overslaan.

Jaar	Artiest	Titel	F	Ptn
1990	Philippe Lafontaine	Macédomienne	12e	46pt
🇮🇹1991	Clouseau	Geef het op	16e	23pt
🇸🇪1992	Morgane	Nous on veut des violons	20e	11pt
🇮🇪1993	Barbara	Iemand als jij	25e	3pt
🇮🇪1995	Frédéric Etherlinck	La voix est libre	20e	8pt
🇳🇴1996	Lisa del Bo	Liefde is een kaartspel	16e	22pt
🇬🇧1998	Mélanie Cohl	Dis oui	6e	122pt
🇮🇱1999	Vanessa Chinitor	Like the wind	12e	38pt

2000 – 2009

Vanaf 2002 heeft België geen edities meer moeten overslaan. Voor de editie van 2002 was het opnieuw de beurt aan de Vlaamse VRT. Zij sturen via de selectieronde Eurosong Sergio naar Estland. De VRT hield vast aan zijn selectieprocedure zo stuurde zij in 2004 Xandee (22ste plaat), 2006 Kate Ryan (12de HF) die hoog stond bij de bookmakers en 2008 Ishstar (17de HF). Ook de Waalse kandidaten Nuno Resende, The KMG’s en Copycat konden niet doorstoten naar de finale.

Het grote en onverwachte succes was er in 2003. RTBF koos intern voor de band Urban Trad. Hun Sanomi werd volledig in verzonnen taal gezongen en niemand gaf er een stuiver voor. Tot grote verbazing werd de groep tweede, op twee punten van de overwinning.

Jaar	Artiest	Titel	F	Ptn	HF	Ptn
🇸🇪2000	Nathalie Sorce	Envie de vivre	24e	2pt	X	X
🇪🇪2002	Sergio & The Ladies	Sister	13e	33pt	X	X
🇱🇻2003	Urban Trad	Sanomi	2e	165pt	X	X
🇹🇷2004	Xandee	1 life	22e	7pt	–	–
🇺🇦2005	Nuno Resende	Le grand soir	–	–	22e	29pt
🇬🇷2006	Kate Ryan	Je t’adore	–	–	12e	69pt
🇫🇮2007	The KMG’s	Love power	–	–	26e	14pt
🇷🇸2008	Ishtar	O julissi	–	–	17e	16pt
🇷🇺2009	Copycat	Copycat	–	–	17e	1pt

2010 – 2019

Voor de editie van 2010 sloeg de VRT Eurosong achterover en koos intern. Tom Dice zou het eerste grote succes van de Vlamingen worden. Met zijn Me and my guitar werd hij zesde. In 2014 was Eurosong terug maar opnieuw stelde Axel Hirsoux teleur. Naast Tom Dice in 2010 en Roberto Bellarosa (2013) bereikte ook Loïc Nottet in 2015 de finale. Hij haalde op het Eurovisiesongfestival in Wenen een vierde plaats. In 2016 werd Eurosong 2016 grondig vernieuwd door de VRT. Men koos voor jong talent en in drie shows kozen de kijkers unaniem om Laura Tesoro naar Stockholm te sturen. Met What’s The Pressure kon België zich voor de tweede keer op rij selecteren voor de finale. Voor het Eurovisiesongfestival in Kiev behoorde België voor het eerst sinds een lange tijd bij de topfavorieten voor winst. Blanche zong haar nummer City Lights naar een vierde plaats in de finale. De drie succesvolle jaren werden in 2018 beëindigd. Sennek kon met haar A Matter of Time en Wake Up van Eliot konden niet doorstoten naar de finale.

Jaar	Artiest	Titel	F	Ptn	HF	Ptn
🇳🇴2010	Tom Dice	Me and my guitar	6e	143pt	1e	167pt
🇩🇪2011	Witloof Bay	With love baby	–	–	11e	53pt
🇦🇿2012	Iris	Would you	–	–	17e	16pt
🇸🇪2013	Roberto Bellarosa	Love kills	12e	71pt	5e	75pt
🇩🇰2014	Axel Hirsoux	Mother	–	–	14e	28pt
🇦🇹2015	Loïc Nottet	Rhythm inside	4e	217pt	2e	149pt
🇸🇪2016	Laura Tesoro	What’s the pressure	10e	181pt	3e	274pt
🇺🇦2017	Blanche	City lights	4e	363pt	4e	165pt
🇵🇹2018	Sennek	A matter of time	–	–	12e	91pt
🇮🇱2019	Eliot	Wake up	–	–	13e	70pt

2020 –

Eind 2019 maakte de VRT bekend dat het de populaire en kwaliteitsvolle band Hooverphonic had gevraagd om deel te nemen aan het Eurovisiesongfestival. Hun Release Me werd niet positief onthaald. Door de coronacrisis werd het festival in 2020 afgelast. De VRT sprak samen met de RTBF af dat ook zij in 2021 een kandidaat mogen afvaardigen. Hooverphonic stemde toe en blijft dus de kandidaat in Rotterdam. Luka werd vervangen door Geike en met The Wrong Place trokken ze naar Rotterdam. De inzending werd aanzien als één van de meest kwalitatieve van dat jaar maar dat vertaalde niet in de punten. Het kon wel de finale halen en strandde op een 19e plaats. Ook Jérémie Makiese strandde op die plaats in de finale. Een onverwacht succes was dan weer de deelname van Gustaph in 2023. Zijn Because of You werd niet goed onthaald maar kreeg gaande weg positievere reacties. De finale werd bereikt en daar strandde België op een zevende plaats. Het was al geleden van 2017 dat België in de top tien kon staan én Gustaph is de tweede beste Vlaming op het festival.

In 2024 was er minder goed nieuws voor de Belgische delegatie. Lange tijd stond Mustii bij de topfavorieten voor de eindoverwinning maar stelselmatig daalde hij bij de bookmakers en hij strandde dan ook in de halve finale.

Jaar	Artiest	Titel	F	Ptn	HF	Ptn
🇳🇱2021	Hooverphonic	The Wrong Place	19e	74pt	9e	117pt
🇮🇹2022	Jérémie Makiese	Miss You	19e	64pt	8e	151pt
🇬🇧2023	Gustaph	Because of You	7e	182pt	8e	90pt
🇸🇪2024	Mustii	Before the Party’s Over	–	–	13e	18pt