Op 12 mei won Israël voor de vierde keer in de geschiedenis het Eurovisiesongfestival. Volgend jaar zal het festival dus verkassen naar het Midden-Oosten maar een gaststad en data zijn nog niet bekend. Deze zomer blikken wij terug op alle Israëlische inzendingen op het festival in onze reeks Israel’s Rise to heaven. Vandaag blikken we terug op de inzending van 1998.
Israël op het Eurovisiesongfestival 1998.
Afgelopen woensdag kon je lezen hoe Israël het deed op het Eurovisiesongfestival in 1995 maar op de edities van 1996 én 1997 was het land niet aanwezig. Voor het Eurovisiesongfestival van 1996 in het Noorse Oslo had de Israëlische omroep IBA een kandidaat afgevaardigd. Galit Bell was met het nummer Shalom Olam de kandidaat van het land maar in 1996 was er een audio-voorronde. Juryleden uit alle deelnemende landen beoordeelden de deelnemende kandidaten door enkel naar de muziek te luisteren. De juryleden vonden de Israëlische inzending te zwak en hierdoor mocht het land niet aantreden in de finale van 1996. Een jaar later kon Israël niet deelnemen omdat het samenviel met Jom Hasjoa. Op het Eurovisiesongfestival van 1998 was Israël wel van de partij. In tegenstelling tot vorige jaren werd er geen nationale voorronde gehouden maar wel een interne selectie. De omroep koos ervoor om de transseksuele zangeres Dana International met het lied Diva naar het Eurovisiesongfestival te sturen. Dit zorgde in Israël en ver daar buiten voor veel kritiek.
Het Eurovisiesongfestival van 1998 vond plaats in het Britse Birmingham op zaterdag 9 mei. Vijfentwintig landen mochten er deelnemen aan deze editie van het festival waaronder ook Macedonië die zijn debuut beleefde. Maar daarvoor was er nauwelijks aandacht want alle aandacht van de aanwezige pers én fans ging naar de Israëlische Dana International. Zij mocht als achtste van de avond aantreden met haar nummer. Met de hulp van televoting en de controverse rond de zangeres kon Israël het festival voor de derde keer winnen. Dana kreeg in totaal 172 punten waarvan drie keer de volledige twaalf punten (Frankrijk, Malta, Portugal). Ook België (10), Cyprus (10), Finland (10), Griekenland (10), Polen (10), Spanje (10), Zwitserland (10), Macedonië (8), Duitsland (7), Estland (7), Roemenië (7), Slovenië (7), Ierland (6), Nederland (6), Turkije (5), Verenigd Koninkrijk (5), Zweden (5) en Noorwegen (3) gaven punten.
Dana International kon na Izhar Cohen (1978) én Milk and Honey (1979) het Eurovisiesongfestival naar het Midden-Oosten brengen.
Afgelopen woensdag kon je lezen hoe Israël het deed op het Eurovisiesongfestival in 1995 maar op de edities van 1996 én 1997 was het land niet aanwezig. Voor het Eurovisiesongfestival van 1996 in het Noorse Oslo had de Israëlische omroep IBA een kandidaat afgevaardigd. Galit Bell was met het nummer Shalom Olam de kandidaat van het land maar in 1996 was er een audio-voorronde. Juryleden uit alle deelnemende landen beoordeelden de deelnemende kandidaten door enkel naar de muziek te luisteren. De juryleden vonden de Israëlische inzending te zwak en hierdoor mocht het land niet aantreden in de finale van 1996. Een jaar later kon Israël niet deelnemen omdat het samenviel met Jom Hasjoa. Op het Eurovisiesongfestival van 1998 was Israël wel van de partij. In tegenstelling tot vorige jaren werd er geen nationale voorronde gehouden maar wel een interne selectie. De omroep koos ervoor om de transseksuele zangeres Dana International met het lied Diva naar het Eurovisiesongfestival te sturen. Dit zorgde in Israël en ver daar buiten voor veel kritiek.
Het Eurovisiesongfestival van 1998 vond plaats in het Britse Birmingham op zaterdag 9 mei. Vijfentwintig landen mochten er deelnemen aan deze editie van het festival waaronder ook Macedonië die zijn debuut beleefde. Maar daarvoor was er nauwelijks aandacht want alle aandacht van de aanwezige pers én fans ging naar de Israëlische Dana International. Zij mocht als achtste van de avond aantreden met haar nummer. Met de hulp van televoting en de controverse rond de zangeres kon Israël het festival voor de derde keer winnen. Dana kreeg in totaal 172 punten waarvan drie keer de volledige twaalf punten (Frankrijk, Malta, Portugal). Ook België (10), Cyprus (10), Finland (10), Griekenland (10), Polen (10), Spanje (10), Zwitserland (10), Macedonië (8), Duitsland (7), Estland (7), Roemenië (7), Slovenië (7), Ierland (6), Nederland (6), Turkije (5), Verenigd Koninkrijk (5), Zweden (5) en Noorwegen (3) gaven punten.
Dana International kon na Izhar Cohen (1978) én Milk and Honey (1979) het Eurovisiesongfestival naar het Midden-Oosten brengen.
