In deze reeks doen we een toertje van heel Europa en stoppen we elke week bij een ander land dat we nu of vroeger op het songfestival mogen of mochten begroeten. Deze week stoppen we bij het land dat al het vaakst het Junior Songfestival won (o.a. de meest recente editie): Georgië.
In het begin
Georgië debuteerde in 2007 op het Eurovisiesongfestival in Helsinki met Visionary dream (“Visionaire droom”). Het was een modern midtempo nummer gezongen door zangeres Sopho Khalvashi. In het nummer bezong ze hoe erg ze van het leven hield. Vier dansers brachten de Georgische danscultuur op het podium tot leven. Georgië zou zich kwalificeren voor de finale en daar een 12de plaats bereiken. Een beloftevolle start!
Grootste successen
Zangeres en actrice Sopho Nizharadze was in 2010 de eerste die een top 10-succes boekte met de ballade Shine (“Schijn”). Het nummer was een Scandinavische productie, origineel bedoeld voor Céline Dion. Sopho wist in haar halve finale het brons weg te kapen, maar moest uiteindelijk tevreden zijn met de 9de plaats in de finale.
Een jaar later zou diezelfde plaats weer behaald worden, maar met een heel ander soort nummer. Nu-metalband Eldrine zou in Düsseldorf een uitstekende beurt maken met One more day (“Nog een dag”), waarschijnlijk ook geholpen door het feit dat ze allerlaatst mochten optreden.
Naast die twee top 10-noteringen, eindigde Georgië ook nog tweemaal 11de in de finale. Blinde Diana Gurstkaya raakte een gevoelige snaar in 2008 met haar Peace will come (“Vrede zal komen”) en in 2015 wist Nina Sublatti met haar Warrior (“Strijder”) de top 10-bijna te veroveren.
Grootste flops
Sinds zijn debuut op het festival, miste Georgië nog maar drie keer een songfestivalfinale. De eerste keer was in 2009. Stephane & 3G gingen in Moskou het disconummer We don’t wanna put in (“We willen er niks in steken”) brengen. Het nummer was een duidelijke verwijziging naar de Russische eerste minister Vladimir Putin, die zich aangevallen voelde. De EBU kwam tussen en vroeg om de tekst van het nummer aan te passen of een ander nummer te kiezen. Aangezien men geen van beide wou doen, trok Georgië zich terug uit de wedstrijd.
Anri Jokhadze slaagde er in 2012 niet in zijn nummer, I’m a joker in de finale te krijgen. Twee jaar later onderging Three minutes to earth van The Shin & Mariko hetzelfde lot. Waar I’m a joker een chaotisch danspop nummer was en op een 14de plaats strandde in zijn halve finale, was Three minutes to earth een alternatief jazz-nummertje, dat allerlaatst werd in zijn halve finale; Georgië’s slechtste resultaat ooit.
Organisatie
Georgië won het grote songfestival nog geen enkele keer en heeft dat dan ook nog nooit georganiseerd. Het land kende meer succes op het Junior Songfestival. Dat wonnen de Georgiërs al driemaal (een record): in 2009, 2011 en in 2016. In 2012 behaalden ze op dat festival een 2de plaats. Bij het Junior Songfestival is het wel niet de gewoonte dat de winnaar het festival een jaar later ook organiseert. Voorlopig heeft Georgië de presentatie nog nooit op zich genomen, hoewel er nu wel gesprekken zijn tussen de Georgische omroep en de EBU voor 2017. Als Georgië ooit een festival organiseert zal dat waarschijnlijk doorgaan in hoofdstad Tbilisi. Een groot probleem bij de organisatie is natuurlijk dat het in Georgië drie uur later is dan bij ons.
Toekomst
Georgië is er ook bij op het songfestival in Kiev in mei 2017. GPB heeft momenteel de inschrijvingen geopend voor een nationale selectie. Wie het land zal vertegenwoordigen en met welk nummer is nog niet bekend, maar u komt het zeker als eerste te weten via eurosongland.