In deze reeks doen we een toertje van heel Europa en stoppen we elke week bij een ander land dat we nu of vroeger op het songfestival mogen of mochten begroeten. Deze week stoppen we bij het grootste land dat meedoet aan het songfestival: Rusland!
In het begin
Rusland maakte in 1994 zijn debuut op het songfestival en eindigde meteen in de top 10. Zangeres Masha Katz, toen nog gekend als Youddiph viel op met Vechny strannik (Eeuwige zwerver), vooral omdat ze een bijzondere jurk aan had waar ze allerlei houdingen mee aannam.
Oost en west waren, nu ook Rusland deelnam aan het songfestival, voortaan echt verenigd via de muziek.
Grootste successen
Rusland is het meest succesvolle land op het songfestival in de 21ste eeuw. Naast de BIG 5 – Duitsland, Frankrijk, Italië, Spanje en het Verenigd Koninkrijk – die meteen naar de finale mogen omdat ze het meeste betalen, is Rusland het enige land dat elk jaar van het nieuwe millennium in de finale van het songfestival stond. Kwatongen beweren natuurlijk dat dit het gevolg is van zovele ex-Sovjetlanden die op het grote moederland stemmen en hoewel dat er mee te maken kan hebben, valt niet te ontkennen dat Rusland vaak afkomt met goede nummers of sterke performances die blijven hangen, ook in het westen.
Het eerste grote Russische succes was er in 2000 toen de toen 17-jarige Alsou met weinig om het lijf de eerste van vele Engelstalige inzendingen voor Rusland ten gehore bracht: Solo moest enkel de Olsenbroers uit Denemarken laten voorgaan.
In 2003 bevond Rusland zich in het oog van een mediastorm door het controversieel meidenduo t.A.T.u naar het songfestival te sturen. De zogezegde lesbische dames hadden al een wereldwijde nummer 1-hit gescoord met All the things she said (Alles wat zij gezegd heeft), maar brachten nu een nummer in het Russisch: Ne ver’, ne bojsia (Geloof het niet, wees niet bang). De helft van het duo was tijdens de repetities zogezegd ziek en heeft weinig gerepeteerd waardoor het optreden maar wat rommelig overkwam op TV. De dames gingen elkaar kussen tijdens hun optreden, maar omdat de EBU gedreigd had met een ban, is daar niks van in huis gekomen. De derde plaats was uiteindelijk hun deel. Vier jaar zou een andere succesvolle Russische meidengroep hetzelfde lot beschoren zijn: Serebro eindigde met Song #1 ook derde.
In 2006 werd Rusland op voorhand getipt als mogelijke winnaar toen de Russische god Dima Bilan met afgetraind lichaam en pikante op het internet circulerende foto’s aan de startmeet verscheen. De zeemzoete popballade Never let you go (Laat je nooit gaan) moest enkel de monsters van Finland laten voorgaan. Toen Dima het in 2008 opnieuw probeerde met Believe (Geloof), had hij meer succes. Terwijl Oekraïne, Griekenland en Armenië elkaar probeerden te overtroeven met powerdames en uptemponummers stak de Russische popballade ze allen voorbij en greep het land zijn eerste gouden medaille. In 2012 zou Dima nogmaals proberen voor Rusland naar het songfestival te gaan, maar toen verloor hij de preselectie in zijn land; de uitverkorenen waren zes oma’s die broodjes kwamen bakken op het podium en met hun Party for everybody (Feestje voor iedereen) een nieuwe zilveren medaille op de Russische schouw zetten. De Buranovskiye Babushki probeerden met hun nummer en optreden geld in te zamelen voor een nieuw dak voor hun kerk. Uiteindelijk was Euphoria (Euforie) van de Zweedse Loreen een maat te sterk voor hen..jpg)
Medailles waren er ook de voorbije twee jaren: Polina Gagarina haalde de 2de plaats in 2015 met de powerballade A million voices (Een miljoen stemmen) en hoewel Sergey Lazarev in 2016 “slechts” 3de werd, was hij wel de nummer 1 in de televoting met You’re the only one (Jij bent de enige). De knappe Russische zanger, danser en acteur was vroeger lid van boysduo Smash! en had al in 2008 geprobeerd zijn land te vertegenwoordigen. Via sociale media liet hij na het songfestival weten dat hij een volgende deelname best ziet zitten.
Grootste flops
Rusland’s laagste plaats was een 17de in 1995. Ironisch genoeg was de zanger dat jaar Philipp Kirkorov die, ondanks het niet scoren met Kolybelnaya dlya vulkana (Liefdeslied voor een vulkaan), sindsdien wel een resem van songfestivalhits schreef. Onder andere Shady lady (Duistere dame, de inzending van Ani Lorak uit Oekraïne die er 2de mee werd in 2008 – ironisch genoeg het jaar dat Rusland won) en de Russische inzending van dit jaar zijn van de hand van Philipp.
Twee jaar na Philipp deed ook zijn toenmalige echtgenote Alla Pugacheva mee aan het songfestival. Ze viel op met haar Primadonna maar geraakte ook niet hoger dan de 15de plaats. Reden voor Rusland om het songfestival in 1998 niet te willen uitzenden, waarop ze gestraft werden door de EBU en in 1999 niet welkom waren. Je bent namelijk verplicht het festival uit te zenden als je het jaar nadien wil deelnemen.
In het nieuwe millennium haalde Rusland slechts zesmaal niet de top 10 en bij twee van die zes keren was dat met een 11de plaats. Echt grote flops zitten er dus niet bij Rusland.
Organisatie
Rusland organiseerde het songfestival in 2009 na de overwinning van Dima Bilan het jaar voordien. De Russische TV gooide veel geld tegen de organisatie aan die doorging in de hoofdstad Moskou. Van de vier presentatoren viel oudgediende Alsou het meest op; zij kreeg dan ook terecht de grootste rol toebedeeld. Rusland aast al jaren op een nieuwe overwinning en zou naar verluid de organisatie dan naar Sint-Petersburg brengen.
Toekomst
Rusland zal er ook bijzijn in Kiev en verschijnt met een mooie staat van dienst aan de startmeet: op 21 deelnames kunnen de Russen naast een gouden medaille, ook nog eens vier zilveren en drie bronzen medailles voorleggen. Niemand twijfelt eraan dat ook in 2017 Rusland meedoet om te winnen, zeker nu “vijand” Oekraïne de liedjeswedstrijd organiseert. Wanneer Rusland zijn kandidaat bekend maakt, zal eurosongland je zeker daarover berichten!