In deze reeks doen we een toertje van heel Europa en stoppen we elke week bij een ander land dat we nu of vroeger op het songfestival mogen of mochten begroeten. Deze week stoppen we bij een land dat we de laatste jaren niet meer zien op het songfestival: Turkije.
In het begin
De nationale Turkse TV-zender, TRT, stond mee aan de wieg van de EBU, weliswaar alleen als radiozender. Pas in 1968 zou het een volwaardige TV-zender worden. Na een internationale voetbalmatch (Turkije-Italië) in 1972 volgde in 1975 de eerste deelname aan het songfestival. Griekenland bleef toen meteen thuis als protest tegen de Turkse inval in Cyprus het jaar voordien. Een jaar later zou Griekenland een protestsong (tegen de Turkse invasie) naar het songfestival sturen, waarop Turkije dan weer thuisbleef. Vanaf 1978 tot en met 2013 zou Turkije (met één onderbreking in 1994) onafgebroken deelnemen aan het songfestival.
Grootste successen
De eerste top 10-notering voor Turkije kwam er in 1986 toen de groep Klips ve Onlar een 9de plaats scoorde met “Halley” (over de komeet “Halley”). Het zou het enige succes zijn tot de invoering van televoting in 1997. Maar vanaf dan zouden de resultaten van Turkije er serieus op vooruitgaan. Sebnem Paker had in 1996 al deelgenomen voor Turkije met “Beşinci Mevsim” (“Het vijfde seizoen”). Ze was toen 12de geworden, maar haar deelname het jaar nadien met “Dinle” (“Luister”) zou Turkije voor het eerst in de top 3 doen belanden. 121 punten zou het tot dan toe hoogste resultaat voor Turkije worden.
Na een 10de plaats in 2000 haalde Turkije in 2003 eindelijk het goud binnen wanneer “Every way that I can” van Sertab Erener (foto) in Riga twee punten meer wist te behalen dan “Sanomi” van de Belgische groep Urban Trad en drie punten meer dan het Russische meidenduo t.A.T.u.
Ook het jaar nadien maakten de Turken een goeie beurt toen ze als organisator de rockgroep Athena stuurden. “For real” strandde op een 4de plaats.
Van 2007 tot en met 2010 behaalde Turkije vier jaren op rij de Top 10 met als hoogtepunt in 2010 een eerste plaats in de tweede halve finale en een zilveren medaille op de grote avond. Rockgroep maNga bracht het aantal Turkse medailles op het songfestival op drie.
Grootste flops
De eerste jaren op het songfestival waren voor Turkije niet bepaald succesvol. Bij hun debuut haalden de Turken maar drie punten wat goed was voor een laatste plaats.
De laatste plaats zou ook in 1983 en 1987 hun deel zijn, hoewel de schande toen erger was: geen enkel land had ook maar één punt over voor de Turkse inzendingen in deze jaren. In 1993 behaalden de Turken maar 10 punten (wat een 20ste plaats betekende), maar dat zorgde er wel voor dat Turkije in 1994 niet mocht deelnemen aan het songfestival. Ondanks hun successen de jaren voordien, geraakten de Turken in 2011 niet door de halve finale en dat lag enkel en alleen aan de vakjury’s. In een systeem met enkel televoting (het systeem welke hoofdzakelijk gebruikt werd tussen 1998 en 2009) was Turkije 10de geworden en dus (weliswaar nipt) doorgegaan naar de grote finale. De vakjury’s plaatsten Turkije echter op een 12de plaats en na een combinatie van beide scores eindigde Turkije 13de. Een schande die nog altijd niet verteerd is!
Organisatie
Na hun overwinning in 2003 mochten de Turken in 2004 eindelijk het songfestival organiseren. Ze kozen voor de stad Istanbul, de stad die aan de grens ligt van west en oost. Wat de editie van 2004 ook bijzonder maakte was dat Turkije het eerste land was dat ook een halve finale moest uitzenden. De Turkse show ging gepaard met wat technische mankementen, maar dat keert geregeld terug!
Toekomst
Turkije neemt sinds 2013 niet meer deel aan het songfestival. De Turken protesteerden al enkele jaren tegen het systeem waarbij de “grote” landen (Duitsland, Frankrijk, Groot-Brittannië, Italië en Spanje) die de grootste kosten van het songfestival dragen rechtstreeks geplaatst zijn voor de finale. Ook wensen ze een terugkeer naar het systeem waarbij de punten enkel komen van televoting. In de jaren dat dit het geval was, behaalden de Turken hun beste resultaten. Turken overal in Europa stemden toen immers massaal voor hun thuisland. Zo lang dit niet verandert, wil Turkije niet meer terugkeren.
